اختلالات خوردن، مانند اختلال بلع، اختلال تغذیه، و اختلال خوردن بدون تجویز طبی، می‌توانند مشکلات جدی برای سلامتی و کیفیت زندگی فرد باشند. درمان این اختلالات بستگی به نوع و شدت آنها دارد و ممکن است شامل یک تیم چند تخصصی از حرفه‌ایان بهداشتی و درمانی شامل روانشناسان، متخصصین تغذیه و پزشکان باشد.

در حال حاضر، استفاده از سیلوسایبین به عنوان یک روش درمانی معتبر برای اختلالات خوردن تایید نشده است. سیلوسایبین در حال حاضر در برخی محافظت شده از قوانین کشورها، به عنوان ماده مخدر طبقه‌بندی می‌شود و استفاده آن درمانی به صورت رسمی تأیید نشده است.

درمان اختلالات خوردن در اسپادژن شامل روش‌های متنوعی است، از جمله:

1.      روانشناسی: مشاوره روانشناختی و روان‌درمانی می‌تواند به فرد کمک کند تا بهتر درک کند چرا این اختلالات رخ می‌دهد و راه‌های مدیریت و کنترل آنها را یاد بگیرد.

2.      مشاوره تغذیه: متخصصین تغذیه می‌توانند رژیم غذایی مناسبی را برای فرد تنظیم کنند و توصیه‌هایی درباره تغذیه سالم و روش‌های مدیریت خوردن را ارائه دهند.

3.      درمان دارویی: در برخی موارد، پزشکان ممکن است داروها را تجویز کنند تا به کنترل علائم و عوارض اختلالات خوردن کمک کنند. این ممکن است شامل داروهای ضداضطراب، ضدافسردگی یا داروهای دیگر باشد، اما همه موارد بستگی به تشخیص پزشک دارد.

4.      روان‌درمانی شناختی-رفتاری (CBT): CBT یک رویکرد گسترده و مبتنی بر شواهد برای درمان اختلالات خوردن است. این روش بر تشخیص و تغییر افکار و رفتارهای ناسالم مرتبط با غذا تمرکز دارد. در جلسات CBT، فرد با روانشناس همکاری می‌کند تا الگوهای منفی و اندیشه‌های ناسالم مرتبط با خوردن را شناسایی کند و آنها را تغییر دهد.

5.      روان‌درمانی خانواده: اختلالات خوردن معمولاً تأثیرات قوی بر خانواده فرد دارند. درمان خانواده می‌تواند به افراد در فهمیدن و مدیریت تأثیرات خوردن بر روابط خانوادگی و پشتیبانی از فرد در فرآیند بهبود کمک کند. این روش ممکن است شامل جلسات همراه با اعضای خانواده باشد تا درک بهتری از اختلال خوردن و راهکارهای مشترک برای مدیریت آن ایجاد شود.

6.      مشاوره تغذیه: متخصصین تغذیه می‌توانند برنامه‌های غذایی مناسبی را برای فرد تنظیم کنند و راهنمایی در خصوص تغذیه سالم و توانایی‌های مدیریت خوردن ارائه دهند. آنها ممکن است به فرد کمک کنند تا با رژیم غذایی مناسب و تغییر روند خوردن به تدریج به رفع مشکلات خود بپردازد.

7.      پشتیبانی گروهی: شرکت در گروه‌های پشتیبانی می‌تواند برای افراد با اختلالات خوردن مفید باشد. این گروه‌ها مکانی برای اشتراک تجربیات، تبادل اطلاعات مفید و درک بهتر از خود و دیگران فراهم می‌کنند. این محیط از افرادی تشکیل شده است که با مشکلات مشابه روبرو هستند و این امکان را به فرد می‌دهد تا از تجربیات و پشتیبانی دیگران بهره‌برده و بهبود خود را تسریع کند.